In Nederland zijn er rond de 1500 dove mensen, die zich alleen met gespecialiseerde ondersteuning staande kunnen houden in de maatschappij. Deze groep heeft naast een taalachterstand ook een informatieachterstand en is verminderd zelfredzaam.
Van zaken die horende mensen als vanzelfsprekend beschouwen, zijn ze vaak niet op de hoogte. Sommigen van hen kunnen nauwelijks communiceren en hebben dus weinig aan een tolk gebarentaal. Soms is een extra tolk nodig, iemand die zelf doof is en die tolkt tussen de dove persoon en de tolk Nederlandse Gebarentaal. De communicatieproblematiek en de informatieachterstand maken het voor deze kleine groep doven moeilijk om gemeentelijke regels te begrijpen of te weten waar ze terecht kunnen met hun hulpvragen.
Daarnaast zijn er ook dove mensen die geboren zijn met meer beperkingen naast de doofheid, bijvoorbeeld een verstandelijke beperking of autisme. Het is voor de ontwikkeling en het welbevinden van deze groep van groot belang dat deze mensen ook hulp en ondersteuning krijgen van professionals die uitgebreide expertise hebben over de auditieve beperking.
